Yvonne den Dekker

Als 5 jarige door een sleutelgat op school kijkende zag ik dat daar balletles gegeven werd.
Thuiskomende zei ik “Dit wil ik ook”.
Zo is mijn passie voor dans ontstaan en is het nog steeds. Toen ik na de middelbare school moest kiezen was dit een uitgemaakte zaak. Na al die jaren ( tijdens de middelbare school zelfs 3x in de week ) wilde ik dolgraag naar de dansacademie. Na een toelatingsauditie werd ik aangenomen. Al vanaf mijn 2e jaar hospiteerde ik en liep stages bij mijn dansdocenten van destijds. Hoewel mijn keuze echt de docenten richting was ben ik daarnaast eigenlijk ook steeds in uitvoerende zin bezig geweest. Naast cabaretgroep “ Neutje ” speciaal voor ouderen aan de wieg gestaan vanaf de opening van het voormalige Casino in Den Bosch gevolgd door alle producties van Stichting Den Bosch 800. Het uitdagen van amateur-dansers om grenzen te verleggen tijdens dit soort trajecten heeft altijd mijn fascinatie gehad. 20 jaar deel uit gemaakt van Dansgroep D3 waarvoor we zelf en met andere choreografen voorstellingen voor met name basis onderwijs maakten en hele land afreisden. Na mijn studie Schoolmuziek op het Conservatorium afgerond te hebben zijn mijn werkzaamheden zeer divers geweest. De podium educatie bleef daar een belangrijke rol in spelen. Vanaf 2001 kreeg ik de functie van coördinator DansWerkPlaats kortweg DWP bij de Muzerije.
Naast allerlei interne initiatieven ontstonden er destijds i.s.m. met het toenmalige Centrum voor Amateurkunst ( CVA ) samenwerkingsverbanden met diverse dansafdelingen uit verschillende steden uit Noord-Brabant. Het gemeenschappelijke traject van Dans Connected is daar een jarenlang en bijzonder resultaat van geweest.
Het betrof hier echt een kwalitatief hoog niveau van amateur-dansers met een intensieve samenwerking met vele diverse choreografen. Voor deze laatste waren het ook bijzondere producties.
Ikzelf ben ook eens de uitdaging aangegaan. Hierbij gaven we ook de gelegenheid aan amateur-dansers van collega-instellingen uit Den Bosch en omgeving deel te nemen aan de audities. Diverse belangstellende docenten die makers ambitie hadden hebben we de gelegenheid gegeven zich hier in te scholen. Het werken met hen als coach heeft mezelf ook veel geleerd.
De ontwikkeling van de podium educatie heeft zich ontwikkeld als een apart poot in diverse instellingen voor Kunst Educatie zoals de Muzerije.
Deze staat los van de 2 jaarlijkse uitvoeringen waar docenten de choreografieën voor maken.
Binnen de podium educatie kan een amateur – danser zichzelf ontwikkelen in het zelf maken van dansen. Wel dan niet met een choreografie workshops en wel / of geen coachtraject. Een podium creëren voor dit circuit blijf ik ontzettend belangrijk vinden. Daar doe je het toch voor optreden en je daarin mogen ontwikkelen. Bij Mik Veghel waar ik als docent werkzaam ben heb ik in de afgelopen jaren dit traject ook uitgezet. En het is ontzettend boeiend om te zien dat je dan samen met andere instellingen waaronder ook CKE Eindoven uitwisselingen kunt neerzetten. Hierdoor vinden ontmoetingen plaats tussen amateur-dansers. Diverse keren hun dans mogen uitvoeren en daar ook een ontwikkeling in zetten. Ik blijf het geweldig vinden om dansers binnen onze instellingen kansen te blijven geven zichzelf van brave – mooie – dansers naar echt zelfdenkende theatrale dansers te ontwikkelen.